Γεώργιος ο Τραπεζούντιος

(Χάνδακας 1395/6 – 1484). Λόγιος. Γεννήθηκε στον Χάνδακα (σημερινό Ηράκλειο) της Κρήτης από Τραπεζούντιους γονείς. Το 1430 πήγε στην Ιταλία όπου έμαθε τα λατινικά και μελέτησε τους κλασικούς συγγραφείς. Δίδαξε την ελληνική στη Βιτσέντζα, στη Βενετία και αργότερα στη Ρώμη, όπου διετέλεσε και γραμματέας του πάπα Ευγενίου. Ο διάδοχός του πάπας Νικόλαος Ε’ τού ανέθεσε τη μετάφραση αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων στη λατινική. Αντιπλατωνικός και φανατικός αριστοτελικός, ήρθε σε σύγκρουση με πολλούς λόγιους της εποχής. Στο μεταξύ έχασε και την υποστήριξη του πάπα, γιατί οι μεταφράσεις του δεν τον ικανοποίησαν. Το 1453 εγκαταστάθηκε στη Νάπολη, αργότερα όμως πήγε πάλι στη Ρώμη και εργάστηκε στη βιβλιοθήκη του Βατικανού. Το 1465 πήγε στην Κρήτη και στην Κωνσταντινούπολη, ως απεσταλμένος του πάπα, για να τον ενημερώσει για την κατάσταση στην περιοχή. Στην Κωνσταντινούπολη ήρθε σε συνεννόηση με τον σουλτάνο και όταν επέστρεψε, ο πάπας, που το είχε πληροφορηθεί, τον έκλεισε στη φυλακή του Αγίου Αγγέλου. Τελικά του έδωσε χάρη και ο Γ. ο Τ. πέθανε παραμερισμένος το 1484. Βασική αφορμή του παραμερισμού του ήταν οι Περί ταυτότητος της χριστιανικής και της μουσουλμανικής θρησκείας θεωρίες του. Έγραψε 14 πραγματείες στα λατινικά για διάφορα φιλοσοφικά και θεολογικά θέματα. Στα ελληνικά έγραψε: Περί της αληθείαςτης των χριστιανών πίστεως, Περί ειρήνης χριστιανών, Εισαγωγή εις την μεγάλην του Πτολεμαίου σύνταξιν, Ελληνική Γραμματική κ.ά. Επίσης, μετέφρασε στα λατινικά τους Νόμους και τον Παρμενίδη του Πλάτωνα, τη Ρητορική,τα Φυσικά και το Περί ψυχής του Αριστοτέλη κ.ά.